Πέθανε φτωχός, χωρίς να έχει χρήματα ούτε για να θάψει το εξασθενημένο κορμί του, και εντούτοις πόσο πλούσια κληρονομιά άφησε στην παρούσα και τις μελλοντικές γενιές. Περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα το πέρασε ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους, από το υπόγειο μέχρι τον θόλο, αφήνοντας δημιουργίες αθάνατης ομορφιάς οπουδήποτε ακουμπούσε το χέρι του»…
Ημέρα: 26 Ιουλίου 2022
Η Σμύρνη είναι…η γιαγιά μου, της Ιφιγένειας Τέκου
Η Ελλάδα, δεν ταίριαξε τελικά στην προγιαγιά και τη γιαγιά μου. Ήρθαν, είδαν και έφυγαν για την Πόλη όπου ρίζωσαν, τουλάχιστον μέχρι να τους ξεριζώσουν κι από εκεί…με τη βία. Θέλανε να βρίσκονται, βλέπεις, ανάμεσα σε δικούς τους ανθρώπους, Ρωμιούς, που μιλούσαν και λίγο τουρκικά, λίγα γαλλικά, έναν αχταρμά τέλος πάντων από οικείες σε αυτούς λέξεις και εκφράσεις χωρίς κανείς να τους κοιτά στραβά σαν να’ναι ανεπιθύμητοι ξενομερίτες.