Κι όμως για μένα η Ιστορία μοιάζει σαν να συγκροτείται από πολλές, πάρα πολλές μικρές ανθρώπινες ιστορίες, που κινούνται στα όρια του προσωπικού και του συλλογικού μύθου μέσα στα χώματα του χρόνου».
Εμμανουήλ και Αικατερίνη (Τα παραμύθια που δεν είναι παραμύθια), Ρέα Γαλανάκη
