Γράφει και προτείνει η Μαίρη Κόντζογλου Πεζογραφία σαν ποίηση. Παραδοξότητα και κοφτερές αλήθειες. Μαγικός ρεαλισμός στην αποθέωσή του. Λυρισμός για να απαλύνει και την πιο σκληρή περιγραφή. Θεωρώ ότι γραφή τόσο ξεχωριστή δεν έχω συναντήσει άλλη φορά. …Ευχή που τη συνόδεψε μέχρι τη στιγμή που μόνη πλέον, στημένη απέναντι σε καθρέπτη, θα ανακάλυπτε λιχνισμένο στο πρόσωπό της ένα δεμάτι ρυτίδες. Από το οπισθόφυλλο Ένα βιβλίο – παιχνίδι. Το «κανονικό» ποδηλατεί στον ουρανό. Το έντιμο αυτοαναφλέγεται. Το άνομο δεν προκάμνει να μεταμεληθεί. Και η εντιμότητα, κουρασμένη από την ορθόδοξη εκδοχή της,…
Ο οδηγός που άφησε το τρένο στη μέση του πουθενά, Ελένη Στασινού
