Η λέξη ρωμιοσύνη, τόσο οικεία στο μυαλό και συνοδευόμενη συνήθως από αισθήματα υπερηφάνειας ή ψυχικής ανάτασης, ορίζεται σε συγκεκριμένη περίοδο χρονική, ως προς τη δημιουργία της. Η ρωμαϊκή κατάκτηση την εισήγαγε και σήμαινε το σύνολο των ελληνόφωνων κατοίκων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στο Βυζάντιο συνεχίστηκε ως όρος προσδιορισμού, για του Τούρκους κατακτητές αποτελούσε χαρακτηρισμό για όλους τους Έλληνες υπόδουλους, με ερμηνεία απαξιωτική, ουσία σχέσης κατακτημένου και κατακτητή, ο Έλληνας ως λέξη είχε εκλείψει. Έτσι με τη λέξη ρωμιοσύνη εννοήθηκε το σύνολο των πράξεων, της ιστορικής πορείας του Ελληνισμού, σε συγκεκριμένες χρονικές…
Ρωμιοσύνη: Μια συμμαχία Πολιτισμού
