Η Σμύρνη είναι…η γιαγιά μου, της Ιφιγένειας Τέκου

Βιβλίων Γη

Η Ελλάδα, δεν ταίριαξε τελικά στην προγιαγιά και τη γιαγιά μου.  Ήρθαν, είδαν και έφυγαν για την Πόλη όπου ρίζωσαν, τουλάχιστον μέχρι να τους ξεριζώσουν κι από εκεί…με τη βία. Θέλανε να βρίσκονται, βλέπεις, ανάμεσα σε δικούς τους ανθρώπους, Ρωμιούς, που μιλούσαν και λίγο τουρκικά, λίγα γαλλικά, έναν αχταρμά τέλος πάντων από οικείες  σε αυτούς λέξεις και εκφράσεις χωρίς κανείς να τους κοιτά στραβά σαν να’ναι  ανεπιθύμητοι ξενομερίτες.

Ο Ιούλιος της Αργυρώς Μαργαρίτη

Βιβλίων Γη

Δεν το συζητώ. Ο πιο αγαπημένος μήνας του χρόνου. Καλοκαίρι, θάλασσα, ήλιος, φρούτα, βραδιές στα ταβερνάκια, δίπλα στο κύμα, σε υπαίθρια μπαρ μ’ ένα ποτό στο χέρι, κορμιά μαυρισμένα κι ο έρωτας παντού, να φλερτάρει με όλους. Δεν έχω τίποτα καλύτερο: αρχίζουν οι διακοπές!

Μέρες Μαγιού…

Βιβλίων Γη

Γράφει η Αργυρώ Μαργαρίτη Σε όλη τη φύση πλανιέται μια μαγεία. Αν κανείς θελήσει να αναζητήσει τα μυστικά που καλά κρατούν κλειδωμένα τα λουλούδια στους μίσχους και στα πέταλά τους, ν’ ακολουθήσει τ’ αστέρια στη μυστηριώδη πορεία τους, να μάθει πώς τα πουλιά βρίσκουν το δρόμο του γυρισμού… τότε θα πρέπει να ζητήσει από τον Μάη τον κλειδοκράτορα να του δώσει το μαγικό κλειδί που μονάχα αυτός έχει. Από τα πολύ παλιά χρόνια, οι άνθρωποι, παρετυμολογώντας το όνομά του, τον ταύτισαν με δυνάμεις μαγικές: Μάης-Μάγης! Αυτή η άποψη τροφοδότησε μια…

Ο λαγός του Πάσχα, Αργυρώ Μαργαρίτη

Βιβλίων Γη

Γράφει η Αργυρώ Μαργαρίτη Μια φορά κι έναν καιρό, που λέτε, σε κάποιο μακρινό δάσος, ζούσε ένας λαγός που τον έλεγαν Μπομπέ. Χαριτωμένος, με το πάντα καλοχτενισμένο του τρίχωμα, τα τεντωμένα μουστάκια του, την παιχνιδιάρικη ουρά και το μόνιμο χαμόγελο καλοσύνης στο μουτράκι του. Ένα μικρό κουσούρι είχε μόνο ο μικρός Μπομπέ. Δεν ήταν… πώς να το πω…. Δεν ήταν… ας πούμε και πολύ έξυπνος. Τα ζώα του δάσους τον αγαπούσαν πολύ, μα συχνά του σκάρωναν φάρσες και μετά γελούσαν με τις γκάφες του. Ο λαγός μας δεν στεναχωριόταν με…

Ουκρανία 2022

Ουκρανία 2022

Γράφει η Παναγιώτα Σμυρλή Όταν τα τύμπανα του πολέμου ηχούν, τα ανθρώπινα δικαιώματα εξοβελίζονται, αίφνης σταματούν  να υφίστανται και ο τρόμος, ο φόβος, η έκπληξη και το δράμα ορμούν στις ζωές και τις υποτάσσουν. Ή τις αφανίζουν ολότελα. Δεν έχει σημασία αν κατέχεις γνώσεις, αν δουλεύεις τη γη, αν λύνεις εξισώσεις ή πακετάρεις σε εργοστάσια, ούτε αν έχεις διδαχτεί την έννοια της ελευθερίας και πίστευες σ΄ αυτή. Οι βόμβες φτιάχνονται από τους ισχυρούς και διοχετεύονται αναλόγως. Είναι ο χρόνος της μεγάλης παύσης κι ας ουρλιάζουν γύρω οι σειρήνες. Τότε που…